यॉन्ग यूडीचे महायुद्ध

काही वर्षांपूर्वी हॉलीवूडच्या सिनेमामधले 'रॅम्बो' या नावाचे एक पात्र खूप लोकप्रिय झाले होते. या रॅम्बोचा 'फर्स्ट ब्लड' नावाचा एक चित्रपट बघितल्याचे मला आठवते. या सर्व रॅम्बो चित्रपटांच्यात एक कॉमन धागा असायचा. भली थोरली व अफलातून अशी शस्त्रे वापरून हा रॅम्बो नेहमीच शत्रूच्या मोठ्या सैनिकांना गारद करून टाकायचा. One man army असेच या चित्रपटांचे सूत्र असे. अर्थात सिनेमा बघायला जरी मजा येत असली तरी या सगळ्या कवी कल्पना आहेत प्रत्यक्षात असे काही घडत नसते हे सर्व प्रेक्षक ध्यानात ठेवूनच हे चित्रपट बघत हे नक्की.

आश्चर्य वाटेल पण चीनमधल्या मत्स्यपालन करणार्‍या एका गरीब शेतकर्‍याने हा रॅम्बो अगदी प्रत्यक्षात आणला आहे. त्याने एकट्याने आपल्या शत्रूंच्या विरूद्ध लढा तर दिलाच! पण यासाठी कल्पनाही करता येणारे नाही अशी शस्त्रे वापरली आहेत. त्याच्या या महायुद्धात त्याने कोणताही शत्रू जखमी होणार नाही याची काळजी घेत त्यांना दोन वेळा पळवून लावले. या सगळ्या प्रसंगावर एखादा चित्रपट कोणी काढला तर त्या चित्रपटाची कथा प्रत्यक्षात घडली आहे यावर कोणत्याही प्रेक्षकाचा विश्वास सुद्धा बसणार नाही. 

या 56 वर्षे वयाच्या शेतकर्‍याचे नाव आहे यॉन्ग यूडी व चीनमधल्या हुबेई प्रांतामधल्या वुहान शहराच्या सीमेच्या लगतच तो राहतो. चीनमधे, शेतकरी ते कसत असलेल्या, जमिनीचे मालक कधीच नसतात. सर्व जमीन सरकारी मालकीचीच असते. यॉन्गची शेती अशीच सरकारी मालकीची असली तरी 2019 पर्यंत ती जमीन कसण्यासाठी त्याला सरकारने भाड्याने दिली होती. या बाबतच्या कागदपत्रांवर सह्या वगैरे औपचारिकता पूर्ण झालेली असल्याने यॉन्ग निश्चिंत मनाने या जमिनीतून कापूस व फलोत्पादन करत होता. या जमीनीत असलेल्या एका तळ्यातून तो मस्य उत्पादनही करत होता.

या वर्षीच्या सुरवातीला वुहान या शहरात मोठमोठ्या इमारती बांधणार्‍या SuperMechaCorp Developers या बिल्डर, डेव्हलपर कंपनीच्या नजरेत वुहानची जमीन भरली. त्यांच्या नवीन प्रकल्पाला ही जागा योग्य असल्याचे त्यांचे मत झाले. सरकारी अधिकार्‍यांना पटवून त्यांनी यॉन्गला त्याचे सरकारी कॉन्ट्रॅक्ट रद्द करून घेऊन त्याची शेतजमीन कंपनीला विकण्यास सांगितले. त्यासाठी भरपाई म्हणून त्याला अंदाजे 19000 अमेरिकन डॉलर्स एवढी रक्कम किंमत म्हणून देऊ असे सांगितले. जर यॉन्गने याला मान्यता दर्शवली नाही तर भाडोत्री गुंड व बुलडोझर पाठवून त्याची शेती नष्ट केली जाईल अशी धमकीही त्याला देण्यात आली. यॉन्ग या ऑफरबद्दल चर्चा करण्यासाठी गेला व तेथील अधिकार्‍यांना त्याने या धमकीबद्दल सांगितले. यावर त्याला असे सांगण्यात आले की जर यॉन्गने मंजूरी दिली नाही तर त्याला बरीच शारिरीक दुखापत होण्याची शक्यता आहे. ती झाल्यावर त्याला ही ऑफर नक्कीच आवडेल.

यॉन्गने या नंतर कंपनीच्या फोन कॉल्सना उत्तर देण्याचेही बंद केले व कंपनीच्या धमक्यांना उत्तर देण्याच्या तयारीला तो लागला. 

आपल्याकडे कर्ज किंवा क्रेडिट कार्डची देणी थकवल्यावर बॅन्का व क्रेडिट कार्ड कंपन्या ज्या पद्धतीचे भाडोत्री गुंड पाठवतात तशा 30 गुंडाची एक टोळी 26 फेब्रुवारी 2010ला यॉन्गच्या शेतावर चालून आली. त्यांना जे दृष्य़ समोर दिसले त्यांनी ते आश्चर्यचकीत झाले. यॉन्ग एक शेतसामान वाहण्याची ढकलगाडी (Wheelbarrow)घेऊन त्यांच्या समोर आला. या ढकलगाडीला त्याने 25 ते 30 प्लॅस्टिकच्या नळ्या बसवल्या होत्या. या नळ्यांच्यातून, बंदुकीची दारू भरलेले मोठे फटाके जोडलेले अग्निबाण यॉन्गने या गुंडाच्यावर फेकण्यास सुरवात केली. परंतु त्याच्या या हत्याराने बॉम्ब फेकण्याची क्रिया खूप हळूहळू होत होती. याचा फायदा घेऊन काही गुंड यॉन्गपर्यंत पोचले व त्यांनी त्याला बदडण्यास सुरवात केली. यॉ न्गने मार खाला पण आपली जागा सोडली नाही. शेवटी ते गुंड परत फिरले. जाताना त्यांनी आपण पुढच्या वेळी बुलडोझर घेऊन येणार असल्याचे सांगितले. 

ते गेल्यावर यॉन्ग त्याचे नातेवाईक व मित्र यांनी मिळून पुढच्या युद्धाचा बेत आखला. यॉन्गने मग घराजवळ एक टॉवर बांधला. या टॉवरवर त्याने 300 फूटापर्यंत बॉम्ब फेकेल असा एक रॉकेट लॉन्चर, खूपसा दारूगोळा, एक कर्णा व बसायला कोच ठेवला. व आपल्या युद्धाची सर्व तयारी केली. या 26 मे ला परत एकदा गुंडाची टोळी येताना त्याला दिसली. यावेळी त्यांनी पोलिसांजवळ असतात तशी शील्ड्स व हेल्मेट्स घातली होती. त्यांच्यामागे बुलडोझर येत होते. 

हे गुंड त्याच्या मार्‍याच्या टप्यात आल्याबरोबर कर्ण्यावरून त्याने त्यांना थांबायला व परत फिरायला सांगितले. हे केले नाही तर परिणाम वाईट होतील असा दमही त्यांना दिला. त्याच्या धमकीचा उपयोग न होता हे गुंड पुढे येत आहेत हे बघितल्यावर त्याने आपल्या रॉकेट लॉन्चर मधून बॉम्ब्सचा वर्षाव चालू केला. तो एवढ्या भरभर हे बॉम्ब फेकत होता की गुंडांना पुढे येता येईना. बॉम्ब्समुळे यॉन्गच्या नेहमी शांत असलेल्या शेतीला, युद्धभूमीचे स्वरूप थोड्या वेळ प्राप्त झाले. हे सगळे आवाज ऐकून पोलिस त्या ठिकाणी आले व त्यांनी या गुंडाना व त्यांच्या बुलडोझरना पिटाळून लावले आणि ते यॉन्गला पोलिस स्टेशनवर चौकशीसाठी घेऊन गेले. परंतु यॉन्गने कोणताच गुन्हा केल्याचे त्यांना सिद्ध करता येईना. कारण त्याने फोडलेले फटाके गुंडांपासून लांब असल्याने ते इजा करण्यासाठी फेकले होते असे म्हणता येत नव्हते. शेवटी शांततेचा भंग केल्याबद्दल त्याला दम भरून सोडून देण्यात आले. कदाचित पोलिसांना मनातून यॉन्गच्या शौर्याचे कौतुकच वाटले असावे.

यॉन्गच्या या महायुद्धाची कथा जशी माध्यमांना समजली तसा यॉन्ग एकदम एक सुपर हीरो झाला. बिजिंगचा एक सुप्रतिष्ठित वकील त्याच्या मदतीसाठी आला. त्याने या कंपनीशी चर्चा करून शेवटी यॉन्गला 1,12000 अमेरिकन डॉलर्स भरपाई देऊ केली. ती जमीन प्रत्यक्षात यॉन्गची नव्हतीच. पुढच्या 9 वर्षात त्याला या शेत जमिनीमधून जे उत्पन्न मिळण्यासारखे होते त्याच्या कितीतरी पट रक्कम त्याला मिळाली असल्याने तो खुष झाला आहे. त्याने माध्यमांना असेही सांगितले आहे की या युद्धानंतर त्याच्याशी वागण्याची सरकारी अधिकार्‍यांची पद्धतच बदलून गेली आहे. आता ते त्याच्याशी अतिशय सहकार्याच्या भावनेने बोलतात. यॉन्गचे उदाहरण अनेक चिनी गरीब शेतकर्‍यांना फारच आवडले असून आपल्यावर होणार्‍या अन्यायाला तोंड देण्याचे ते या पुढे प्रयत्न करतील यात शंकाच नाही.

रॅम्बो हा काही फक्त सिनेमात नाही. तो चीनमधल्या वुहान प्रांतात सुद्धा प्रत्यक्षात अवतरला आहे.

10 जुलै 2010